Caribische kust, Sarapique en een stukje paradijs

Cahuita

Ideaal, om 7:00 uur werd onze huurauto al gebracht! Een toyota rush, schattig bakkie, groot genoeg voor al onze bagage!

Na een lekker ontbijtje in de zon, vertrokken we om 8:30. Luca viel helaas al na 10 minuten rijden in slaap. Terwijl we eerst naar de Walmart gingen.
Even wenen aan het verkeer. Soms moesten we goed kijken of we niet gingen spookrijden.

Wat een mega winkel. Sommige medewerkers (vrouwen) hadden alleen maar oog voor Luca. Hij gaf ze ook altijd wel een lachje en vaak ook een zwaai.
Nadat we alles hadden gevonden: lunch/ontbijt, fruit, koffie, drinken, pasta, aardappelen, groente, koekjes etc. Konden we weer verder.

Nog 3.45 uur gaf de TomTom aan. Luca probeerde nog een dutje, maar lag niet zo lekker en was na 10 minuten weer wakker. We reden door het Braulio Carrillo NP en daarna langs veel kleine dorpjes.
Ondertussen liedjes luisteren, rozijntjes eten, boekjes kijken en een filmpje en we waren toe aan pauze!

Een perfecte stop langs de weg. Een groot restaurant, met lopend buffet. Luca, kon even rondlopen en kreeg gelijk van mensen een aai over z'n bolletje.
De lunch bestond uit een pollo empanada, bananen chips en verse orange jus (het drinken, werd gelijk door Luca in beslag genomen).

Na de pauze, kwamen we maar traag vooruit. Een hele stoet auto's en vrachtwagens voor ons. Gelukkig na een minuut of 10, konden we weer verder met 80 kilometer per uur.

Na Puerto Limon, kwamen we eindelijk bij de kust aan. Verschillende strandjes, met palmbomen en wel veel boomstonken en takken op het strand en hoge golven, reden we verder naar Cahuita.
De laatste tien minuten was een hobbeldebobbel weg. Met om ons heen jungle en kleine huisjes.

La Rana de Cahuita
Zo heet onze slaapplek. Een hele mooi huisje, met veranda, hangmat, lounge bank, twee slaapkamers en een woonkamer met bank en keuken. In een hele mooie tuin, met allerlei fruit planten en mooie bloemen en palmbomen en reuze jungle bomen.
Luca zijn tentje neergezet en hij ging heerlijk slapen. Rond 16:0"uur was het toen alweer.

Wij hebben lekker gerelaxt op de veranda en vanaf hier konden we allemaal vogels spotten. Hele kleine kolibries, een vogel met fel rode veren en zwarte veren. En veel volgels met een zebra hoofd en gele veren.

Vanavond stond er een Hollandse maaltijd op het menu: aardappelen, bloemenkool,broccoli, wortels en soort kipnuggets.
Luca rond 18:30 wakker gemaakt, wat was die nog moe! Hij begon wel meteen met eten.
Maar langer dan 20:00 uur konden we hem niet meer wakker houden.
Logisch ook, na nog een jetlag en zo'n brakke dag, qua slaapjes!

Ook wij waren erg moe, de dag was ook al om 5:30 begonnen! En doken er rond 20:30/21:00 in.

Mark, vond het maar niks dat Luca alleen op een kamer lag, met de ramen nog open. Wel de babyfoon er neergezet. De laatste dag zijn we weer gezellig met z'n allen op één kamer geslapen. (Mark een stuk geruster zo;) en dit bed was een stuk beter).

Zondag 22 april
Rond 4:15 hoorde we wat geluidjes en om 5:00 uur zijn we uit bed gegaan.

Regen
Na ons ontbijt gingen we even naar buiten rond 7:00uur. Luca zijn poncho aan en wij een paraplu, want het regende hard! Luca vindt de regen hélemaal niet erg! En had graag nog langer buiten gespeeld.
Rond 7:30 zijn bedje weer in en Mark ging ook nog even slapen en ik kon vanuit de hangmat nog even wat typen en een boekje lezen!

Na het dutje, gingen we eens kijken bij het zwembad. Luca leek helaas niet zo fit en was het na 15 min. Wel weer zat.

Wel even lekker in het water gespeeld en op de kant met bakjes vullen en weer leeggooien.
Ook was er een vrouw (we denken een costa riccaa.) Die hélemaal wegsmolt van Luca! Haha echt heel grappig om te zien. Luca gaf geen lachjes weg, want hij was niet zo fit.
Na zijn slaapje en een fles, zat er weer energie in en werd er rondgerend in het huisje en gekletst.

Dus we gingen lekker even op pad: naar het strand in Cahuita in het Nationaal Park.
15 minuutjes rijden, luca in de rugtas gedaan bij Mark en keek lekker over zijn schouder mee, naar alles om zich heen.

Het park start gelijk aan het strand. Het regenwoud loopt hier letterlijk tot op het strand. Erg gaaf. Gerdien keek al wel een beetje om zich heen, op zoek naar beesten. En opeens ziet ze een harig bolletje hangen. Mark was nog in de veronderstelling dat het om een kokosnoot ging. Maar dan wel één met klauwen en een gezichtje: het was gewoon onze eerste wilde luiaard die we zagen zitten in de boom.

Zo, we plofte neer op een mooi plekje op het strand. Luca zat voor 30 sec. Op het kleed. Maar daar maakte hij gelijk een hele zandbak van. Dus hij in het zand en wij op het kleed.
Dat was genieten! Zand in bakjes doen, zand uit de bakjes doen.
Daarna had hij mama naar de zee zien gaan en kreeg Luca de smaak te pakken van het rennend naar de zee toe gaan en weer terug.
Wij moesten aan de slag, want meneer rende zo de zee in.
Toch een keer voorover gevallen. Dat vond die niet zo lekker smaken.

Na een 1,5 uur gingen we weer terug. Wow, wat hing daar voor geels in de bomen? Een slang! Een knal gele. Een eyelash viper, erg giftig! Op het einde, moesten we nog een klein bruggetje over, lag daar een dikke Boa boven ons hoofd in de boom. Brrrr en gaaf tegelijk.

Omdat we van plan waren alleen even naar het strand te gaan. Was de goede camera thuis gebleven, helaas achteraf;)!

Even douchen, al het zand afspoelen en ondertussen mocht ik de pasta tonijn maken. Lekker buiten op de veranda opgegeten.
Alleen luca had niet echt trek. Nog steeds koorts ook. Om 18:00uur dook hij zijn bed in, zo moe!

Wij gingen zelf ook weer optijd erin. Een gek ritme, maar wel goed te doen zo! Rond 5:00 eruit in de ochtend, het is dan al licht aan het worden en een heerlijk temperatuurtje en 's avonds vroeg ons bedje in.

Gerdien had nu wacht. En mocht luca rond 2:00 uur weer even in bed leggen, even kriebelen en rond 2:30 nog een keertje. Daarna sliep hij tot 4:00 uur. En Mark was toch wakker zei hij en ging met Luca op het grote bed liggen. Rond 5:00uur gingen we er allemaal uit.

Maandag 23 april buffelen door het Nationaal Park Cahuita

Dikke regen nog in de ochtend. Maar rond 7:30 begon het op te klaren en besloten we te gaan! en we waren één minuut onderweg en het was droog, yes!
Luca in de rugtas bij Mark en daar gingen we dan. De wandeling zou iets van 11 kilometer zijn. 
Het park ligt naast de caribische zee. Aan de ene kant het regenwoud en aan de andere kant het strand en de zee dus. Gaaf!

De slangen lieten zich vandaag niet zien. Wel zagen we wasbeertjes, brutale apen, een miereneter, een soort bruine lizard, en een knal groene, een kaaiman, hele mooie vlinders en eenkoorntjes. Precies toen Gerdien achterom keek en omhoog, was daar ook nog een luiaard omhoog aan het klimmen.

Luca viel al snel in slaap van het gehobbel. Precies toen we een riviertje over moesten steken bij de zee. Een stukje verder was daar weer een riviertje. Nu met een paar dikke boomstammen eroverheen.
Geen zin om alle schoenen weer uit te trekken. Namen we het risico en gelukkig haalde we de overkant!

Na een kilometer of 3,5 konden we even stoppen bij een picknicktafel. Opeens riep Luca 'wafwaf'. Liep er ineens een wasbeertje voor onze voeten.
(Alles wat groot en harig is, is volgens Luca een 'wafwaf').

Ook volgde er nog een plensbui. Maar wij zaten gelukkig onder een afdakje en toen weer verder. Dit keer bij mama op de rug. Ook nu was hij ook snel weer vertrokken

Het werd behoorlijk warm. Zeker op het stuk, dat we op het strand liepen, tussen de palmbomen.
De laatste 2,5 km ging over een vlonder, dwars door het regenwoud. Het was er super rustig!
Aangekomen aan het einde, was het de bus terug pakken. Die gaat elk uur, maar gelukkig was er een gids, die ons wel voor geld, in de auto netjes terugbracht naar onze auto, ideaal!
Aangezien we niet van wachten houden en met Luca wachten, meestal ook niet zo handig is. Was dit top!

Rond 13:30 waren we weer thuis! Luca nog even een middagdutje doen en wij bijkomen op de veranda! Er stond als lunch en als avondeten vandaag noodles op het programma.
Luca bleek nog steeds koorts te hebben, vandaar dat die ook zoveel sliep vandaag en om 17:30 zijn nacht slaapje weer begon!

Rond 2 uur wakker en weer doorslapen tot 4:00uur.

Naar Sarapiqui, dinsdag 24 april

Zo, de ochtend begon met een tropische regenbui. Met een paraplutje heeft Mark toch alvast alles in de auto gezet. Zo konden we rond 7:45 al weg rijden!

Het werd gelijk droog, toen we in de auto zaten en we gingen op weg richting het Noorden. Luca sliep binnen 5 minuten en heeft dit volgehouden tot onze eerste stop, in Lìmon, 45 minuten verderop.
We hadden alleen nog maar koffie gehad en luca zijn havermout. Dus tijd voor een bakkerij!
Dit deel reed super door! De maximale snelheid is 80 km. Daarna kwamen we uit op een weg, waar 80% bestond uit vrachtwagens. Dit zorgde voor een uur vertraging, grr.

Rond 11:30 onze eerste echte stop gepakt, bij het restaurant, waar we ook de heen weg waren. Heerlijk gegeten.
Het volgende stuk was echt 100 keer beter. Weinig verkeer, mooie omgeving en we waren er binnen 50 minuten.

Sarapiquis rainforest lodge
Wat een mooi plekje, tegen het Tirimbina reservaat aan. Een heel mooi zwembad wat hierop uitkijkt.  Dit keer een grote kamer met z'n allen.
Na het uitladen, de zwemkleren aan, bakjes mee en naar het zwembad. Dat was dikke pret. Luca wou wel graag z'n waterschoentjes aan. Want die steentjes onder zijn voeten, vond die maar niks. Daarna de tuin verkennen en heel vaak een heuveltje op en af rennen.

Zo blijven we altijd in beweging;).

Luca was zo moe, dat hij dit keer zijn avondslaap al om 16:30 begon. Zo konden wij rond 18:00 lekker uit eten in het restaurant.
Op de veranda van het restaurant, uitkijkend over het regenwoud. Mark een fajita pollo en Gerdien grilled fish, met bonen, rijst, gebakken banaan. Heel lekker! Als toetje een cocktail en toen weer naar Luca. Die kreeg nog een schone luier en een fles en toen weer zijn tentje in.
Wij sliepen bijna eerder dan Luca, want hij had nog een heleboel praatjes en was druk bezig met opstaan en weer liggen etc.

Woensdag 25 april
Rond 00:00 en 1:00 werd Luca even wakker en daarna van 4:00-5:00 even een uurtje gespeeld en toen konden we uitslapen tot 7:00 uur.
Op naar het ontbijt. Fruit, toast, eitje. Luca ging voor de yoghurt en een ei en orange jus.

Daarna maakte we ons klaar voor de volgende wandeling. Door het Tirimbina reservaat. Dit ligt naast onze lodge, super handig. Rond 9:00 starte we; Luca dit keer in de draagzak, dit zat eigenlijk een stuk beter/lichter. Alleen kon Luca hier niet over de schouders heen kijken.
We begonnen met de groene route, een nature walk, deels door de blubber. Met de grootste kans om slangen te zien. Nog maar net begonnen en Mark stond bijna op één slangetje, whaaa. Dat wordt uitkijken wáár we lopen!

Opeens zag Gerdien iets fladeren uit haar ooghoek. En jahoor, daar was onze eerste wilde toekan, gaaf! Mooie kleuren op de snavel. Maar waarschijnlijk nog een jong beestje.
Daarna zagen we er nog één. Maar Luca vond het niet leuk, om stil te staan en had trek gekregen. Nog aapjes zien slapen, een luiaard heel hoog in de boom en mooie vlinders.

Al lopend en etent, kwamen we weer uit bij de mega lange hangbrug. Hier vloog er nog een toekan, vlak langs Gerdien haar hoofd, langs.

Na 1,5 uur lopen, tijd voor een lekkere fruit juice. Luca vond meteen weer zijn favoriete speelgoed. Dit keer een 'rijdende' prullenbak. En kreeg nog van de kok, een zakje koekjes en een pakje drinken.
Daarna gingen we nog een andere route doen, van 50 minuten. Luca ging nu bij Gerdien achterop en viel uiteraard na vijf minuten al in slaap. Mark zag echt en hele mooie Toekan, vanaf de hangbrug.
Super rustig in het park, en heel mooi tussen al die verschillende bomen en planten. 
Nu zag Gerdien een slangetje een meter van haar vandaan. En daarna nog een hele mooie vogel, met blauwe en gele veren. Achteraf bleken deze slangetjes ook dodelijk giftig voor mensen, brrr!

Zo, rond 12:15 waren we weer terug bij onze kamer. Met de auto even naar het kleine plaatsje gereden. Een pizzapunt gegeten en daarna naar de supermarkt.
Toen kwam er een mega moesson bui uit de lucht en moesten we even schuilen. Dit duurde gelukkig maar tien minuten.
Nog even spelen bij onze kamer buiten en toen was het tijd voor een dutje. het duurde even voor Luca in slaap viel en zo was het alweer 16:00uur. Gerdien ging nog even bij het mooie zwembad liggen.

Rond 17:00 hebben we Luca eruit gehaald en wat was hij nog moe. Maar het werd tijd, dat hij weer eens avondeten kreeg en nog een douche. Naar het restaurant en hier kreeg hij wel trek in een bordje pasta. Mmm!
Daarna zag hij kindjes spelen in het zwembad en ging die hier ook naartoe. Heerlijk aan de kant nog met zijn bakjes en steentjes spelen.
Na het douchen, spelen en een fles, dook hij om 18:30 zijn bedje weer in en gingen wij voor onszelf maar het restaurant.

Rond 21:30 ons bed in, dat is laat!

Donderdag 26 april naar La Finca Lodge

1 keer wakker geworden en weer neergelegd door Mark en daarna om 4:15 wakker en sliep nog eens van 5:30-7:10.

Op naar het ontbijt, dit keer lopend buffet. Rijst met bonen, ei, gebakken banaan, wortsjes, bananenbrood, toast, fruit. Dat was lekker!
Het zonnetje scheen al fel. Dat waren we niet gewend, want de meeste dagen, regende het in de nacht en vroege ochtend.

Zwemkleren aan het weer naar het zwembad. Na een half uur werd Luca al wel weer moe. Hij was ook alweer bíjna 2 uur wakker;)!
Dus even inpakken alvast en daarna zijn bedje in. Gerdien naar het zwembad en Mark buiten voor de kamer relaxen.
45 minuten later, wordt Luca wakker, maar hij was nog zo moe. Dat hij na een flesje, nu weer wou slapen. Dit werd een flink dutje op het grote bed. Want zijn tentje was ondertussen al ingepakt.
Mark ging de auto inpakken en Gerdien hield wacht op het grote bed, want Luca schuift nog al eens in zijn slaap. Had ik mooi eens tijd, om wat te typen.

12:00 uur wakker, precies toen we moesten uitchecken. De auto in en op naar onze volgende plek. Een mooie villa.
Maar 45 minuten rijden dit keer en in de verte zagen we al de vulkaan de Arenal.

We hebben een perfect plekje. Een grote 'afgesloten' veranda met; hangmat, schommelstoelen. Eigen keuken, met alles erin. Uitzicht over een dal met bos, waar we net onze eerste ara's zagen. Ze kwamen even buurten in de boom naast ons, wauw!

Luca slaapt alweer rond 15:30. Voor zijn vaste nachtslaap. Geen idee of we dat deze vakantie nog anders krijgen. Straks maken we hem nog wel wakker voor wat pasta en een lekkere douche.

4:15 werden we wakker en rond 5:30 gingen Luca en Gerdien eruit. Mark werd ook enthousiast wakker gemaakt door Gerdien, omdat we een luiaard op bezoek hadden, in de boom voor onze veranda.

Daarna kregen we heel verdrietig nieuws te horen; dat onze lieve oma vrijdagmiddag is overleden. Heel vreemd om zo ver weg te zitten en te beseffen dat we haar niet meer kunnen opzoeken na de vakantie. Het was altijd zo fijn en gezellig om even 'binnen' bij haar op bezoek te gaan. Dankbaar dat ze niet meer verder hoeft te lijden, maar wat zal ik haar missen!

Na de eerste schrik en verdriet zijn we er nog wel op uit geweest. Naar een natuur zwempark met hotsprings. We waren bijna de enige bezoekers en Luca genoot er ontzettend van en wij ook!